Η Ιστορία της Μαρμελάδας

Η ιστορία της μαρμελάδας ξεκινά από την Αρχαία Ελλάδα, ως τρόπος διατήρησης αρχικά των κυδωνιών και στην συνέχεια κι άλλων φρούτων. Οι αρχαίοι Έλληνες διατηρούσαν τα κυδώνια βράζοντάς τα σε χαμηλή φωτιά με μέλι. Παρατηρώντας ότι όταν το μίγμα όσο κρύωνε άρχιζε να πήζει, ανακαλύφθηκε η πηκτίνη. Ο πρόγονος μια ουσίας που έμοιαζε με τη ζελατίνη, μια διαδικασία που προχώρησαν οι Ρωμαίοι. Συντηρούσε τα φρούτα, το μέλι αλλά διαπίστωναν ότι ο τρόπος αυτός δεν ήταν αποτελεσματικός με τα κυδώνια. Έτσι έβραζαν τα κυδώνια σε κρασί πριν προσθέσουν το μέλι. Κι έτσι το αποτέλεσμα ήταν η απελευθέρωση της πηκτίνης κι έτσι τελικά την παραγωγή μιας ζελατίνας κυδωνιών. Το γλυκό αυτό αποτέλεσμα το ονόμαζαν μελίμηλον. Η παραγωγή της πρώιμης αυτής μαρμελάδας υιοθετήθηκε κι από τους Ρωμαίους, οι οποίοι την ονόμασαν melimelum.

Την πρώτη γραπτή αναφορά στην μαρμελάδα την βρίσκουμε σε ένα Ρωμαϊκό βιβλίο μαγειρικής κι αργότερα στο βιβλίο του αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνου του Πορφυρογέννητου «Περί βασιλείου τάξεως», όπου αναφέρονται συνταγές αυτού του είδους »πρωτο-μαρμελάδας» με κυδώνι, λεμόνι, δαμάσκηνο και αχλάδι.

Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα η τεχνική της παρασκευής της μαρμελάδας εξελίχθηκε κατά τέτοιον τρόπο ώστε να μοιάζει με τη σημερινή. Υπό τη σχεδόν σημερινή της μορφή, η μαρμελάδα, λέγεται ότι εφευρέθηκε γύρω στο 1560 χάρη σε έναν γιατρό της βασίλισσας της Σκωτίας, Μαρίας, όταν για να τη συνεφέρει από τη ναυτία κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού της από τη Γαλλία στη Σκωτία, ανακάτεψε πορτοκάλι με ζάχαρη. Λόγω αυτής του της κίνησης προέκυψε και μια ετυμολογική εκδοχή της μαρμελάδας. “Marie est malade”, (“η Μαρία είναι άρρωστη”). Κάτι που δεν ενστερνίζονται οι ερευνητές της γαστρονομίας οι οποίοι επιμένουν ότι επικρατέστερη προέλευση είναι από την πορτογαλική λέξη marmelo (=κυδώνι). Αναζητώντας όμως τη ρίζα της κάνουν μερικά βήματα πίσω, σταματούν στη λατινική λέξη »melimelum» και καταλήγουν στην ελληνική λέξη »μελίμελον».

Μια άλλη ιστορία για τη μαρμελάδα, και που και αυτή έχει σχέση με τη Σκωτία, αναφέρει ότι η Janet Keiller πειραματίστηκε αρκετά με στοίβες πικρών πορτοκαλιών από την Ισπανία και την Πορτογαλία στις αρχές του 1790. Το 1797 η οικογένειά της ίδρυσε το πρώτο εργοστάσιο μαρμελάδας στη Σκωτία. Η σύνδεση, πάντως, της Πορτογαλίας με τη μαρμελάδα φαίνεται να έχει την αφετηρία της στο γεγονός ότι ήδη από το 16ο αι. η Ευρώπη και κυρίως η Αγγλία, η Σκωτία και η Γαλλία απολάμβαναν τα ζαχαρωμένα κυδώνια που εξήγαγε η Πορτογαλία.

Πηγές: fysiognwsia.blogspot.com, firstcook.gr