Αγ. Τριάδα στο Λαύριο
Στην γη του Ποσειδώνα, ένα πρωινό του 512 π.χ. Μερικά μόλις στάδια μακρυά από τον Ναό, μέσα στα πυκνά δάση από κέδρους του βουνού της Λαυρεωτικής, μία ακόμη ημέρα ξεκινάει…
Ελεύθεροι πολίτες και δούλοι ξεκινούν τις εργασίες τους μέσα στις εγκαταστάσεις της περιοχής (στοές, εργαστήρια, κάμινοι τήξεως μεταλλεύματος).
Όλος ο χώρος είναι γεμάτος με πλήθος ιερών και τόπων λατρείας με πιο επιβλητικό τον ναό του Ποσειδώνα που δεσπόζει ψηλά, στην άκρη του Σουνίου.
Μία ολιγάριθμη ομάδα ανθρώπων, αποτελούμενη από Αθηναίους επιχειρηματίες των μεταλλείων της περιοχής, κινούνται αργά μέσα στο πρώτο φως της ημέρας, κατευθυνόμενοι προς το ιερό της Δήμητρας(εκεί που σήμερα βρίσκεται ο Εθνικός Δρυμός του Σουνίου) προκειμένου να αφήσουν τις προσφορές τους και να προσευχηθούν για να έχουν την εύνοιά της στην ανεύρεση πλούσιων φλεβών μεταλλεύματος.
Περνώντας από τον τεράστιο κρατήρα του Χάους, την δολίνη που δεσπόζει στην περιοχή από τα προϊστορικά χρόνια, συζητούν για την πολιτική κατάσταση στην Αθήνα και για τις αλλαγές που προωθεί ο Κλεισθένης στην πόλη τους.
Συμφωνώντας σχεδόν όλοι, ότι τα πράγματα για την Αθήνα πηγαίνουν καλά, έφτασαν στον προαύλιο χώρο του Ναού, αφού διέσχισαν τον πλακόστρωτο δρόμο πάνω στις χαράξεις του οποίου κινούνταν οι άμαξες για την τροφοδοσία του.
Με ευλάβεια, τελείωσαν τις συζητήσεις τους, άφησαν τα αναθήματα και τις προσφορές τους επάνω στον εξωτερικό βωμό, κοίταξαν τον ουρανό με τα χέρια σηκωμένα για λίγα δευτερόλεπτα – απευθυνόμενοι στην Θεά – και μετά πήραν τον δρόμο της επιστροφής για τις εργασίες τους…
Πρώτα και πάνω από όλα, το θρησκευτικό καθήκον. Μετά οι δουλειές. Ειδικά σε μία περιοχή όπου η εύνοια των Θεών είναι απαραίτητη τόσο για τους επιχειρηματίες όσο και για τους εργαζόμενους σε ένα περιβάλλον δύσκολο και επικίνδυνο…
Η παραπάνω ιστορία είναι φανταστική. Ο Ναός της Δήμητρας είναι φανταστικός. Έμπνευση για την συγγραφή της αποτέλεσε μία επίσκεψή μας στο εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας, μέσα στον δρυμό του Λαυρίου, πολύ κοντά στον οικισμό της Καμάριζας.
Στην αρχαιότητα, μαρτυρείται η παρουσία πάμπολλων ιερών εδώ, όπως της Δήμητρας, της Κυβέλης, του Απόλλωνα, της Αφροδίτης και της Αρτέμιδος. Παρ’ όλες τις μαρτυρίες και αναφορές που υπάρχουν όμως, μέχρι σήμερα δεν έχουν βρεθεί ίχνη πολλών από αυτά τα ιερά…
Πίσω στην Αγία Τριάδα τώρα: ένας ασβεστωμένος κίονας έξω από την είσοδο της εκκλησίας, στοιχεία στο έδαφος που πιθανών αντιπροσωπεύουν αρχιτεκτονικά μέλη και θεμέλια (ναού😉 και ένας μικρός δρόμος που πάνω του υπάρχει αυλακωτή χάραξη μας έκανε να σκεφτούμε (για μία ακόμη φορά) το ενδεχόμενο κάτω από την ορθόδοξη κατασκευή να υπάρχει παλαιότερη ελληνική.
Ίσως ένας Ναός της Δήμητρας, αυτός της φανταστικής ιστορίας μας…
Στοιχεία για ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν βρήκαμε πουθενά, πληροφορίες δεν υπάρχουν και οι ντόπιοι δεν έχουν ακούσει κάτι σχετικό. Έτσι και εμείς, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε από την μεριά μας, είναι να φωτογραφήσουμε το σημείο και να γράφουμε «φανταστικές» ιστορίες…
Έρευνα, φωτογραφίες, κείμενο:
dimdom για το Εν Αθήναις
http://www.authorway.com
