Φυσική ομορφιά και περιποίηση

Η περιποίηση του σώματος και του προσώπου με φυσικά προϊόντα  που περιέχουν θεραπευτικά βότανα είναι αποτελεσματικό διότι τα εκχυλίσματα και τα ιαματικά συστατικά τους έχουν άμεση επαφή με το δέρμα και το πονεμένο μέλος.

Βότανα που περιποιούνται το πρόσωπο και μαλακώνουν το δέρμα:

Γιασεμί: Είναι αρωματικά και αναδύουν ένα γλυκό πολύ ευχάριστο άρωμα. Από το γιασεμί εξάγεται ένα αιθέριο έλαιο γνωστό με την ονομασία γιασμινέλαιο  το οποίο  χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία. Είναι απαραίτητο συστατικό σχεδόν όλων των αρωμάτων.

Αλόη:Η αλόη βέρα, επίσης γνωστή ως φαρμακευτική αλόη, είναι ένα είδος εύχυμου φυτού που κατά πάσα πιθανότητα κατάγεται από τη Βόρεια Αφρική.  Eκχυλίσματα της αλόης βέρα μπορεί να είναι χρήσιμα στην περιποίηση για επούλωση πληγών και εγκαυμάτων, αλλά και για την αντιμετώπιση του διαβήτη και αυξημένων λιπιδίων στο αίμα.

Δυναμωτικά και τονωτικά του χρώματος των μαλλιών:

Αχιλλαία:Υγιεινό φυτό, όπως το χαμομήλι, και ορεκτικό, αχιλλαία έχει ακόμα τονωτικές ιδιότητες, ενώ συστήνεται και κατά των αερίων των εντέρων. Είναι πολύ καλό εφιδρωτικό και αντιπυρετικό ενώ ρίχνει την πίεση του αίματος και διαλύει τους θρόμβους. Είναι καλό αιμοστατικό για όλες τις αιμορραγίες και αντιφλεγμονώδες.

Θυμάρι:  Περιέχει αιθέριο έλαιο σε ποσοστό 1-2% και κύριο συστατικό του είναι η θυμόλη ή, αλλιώς, καμφορά του θυμαριού, έχει δε χρήσεις στην αρωματοποιία και στην οδοντιατρική.  Μαζί με τους αποξηραμένους ανθούς χρησιμοποιούνται σαν μπαχαρικό για τον αρωματισμό διαφόρων φαγητών, σε ψάρια, κρέατα, σε διάφορες σάλτσες, σούπες κ.λ.π.

Για χαλάρωση και ευεξία:

Λεβάντα:  Το αιθέριο έλαιο που περιέχουν τα φύλλα της χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία και επίσης για τη θεραπεία νευρασθενειών. Έχει επίσης αντισηπτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται στην επούλωση τραυμάτων. Σε μεγάλες δόσεις η λεβάντα δρα ως υπνωτικό και ναρκωτικό. Οι ιαματικές της ιδιότητες ήταν γνωστές από την αρχαιότητα και αναφέρονται στο Διοσκουρίδη, τον Πλίνιο και το Γαληνό.

Χαμομήλι: Από τα κεφάλια του παρασκευάζουν αφεψήματα, ρευστά εκχυλίσματα, αποστάγματα όλα τα παρασκευάσματα έχουν κοινές ιδιότητες: καταπραϋντικές, αντισπαστικές και τονωτικές της πέψης το απόσταγμα έχει ιδιότητες θεραπευτικές επί των τοπικών φλογώσεων.

Για την κυτταρίτιδα:

Κισσός: Ο κισσός ήταν γνωστός στην Ελλάδα από την εποχή του Ομήρου και ονομαζόταν «Διονύσιον», επειδή ήταν αφιερωμένος στο θεό Διόνυσο. Οι αρχαίοι Έλληνες στεφάνωναν με κισσό τα αγάλματα του Διονύσου, τους ποιητές και τους πότες, επειδή τον θεωρούσαν σύμβολο της αθανασίας και αντίδοτο για τον πονοκέφαλο από τη μέθη.

Ανακουφίζουν από τους πόνους των ρευματισμών και των αρθριτικών

Βάλσαμο:ο Γαληνός και ο Διοσκουρίδης το αναφέρουν σαν διουρητικό, επουλωτικό, εμμηναγωγό, αιμοστατικό. Στην αρχαιότητα το χρησιμοποιούσαν σαν επουλωτικό στις πληγές που γινόντουσαν από τα σπαθιά, εξ ου κι η ονομασία του σπαθόχορτο.  Εξωτερικά χρησιμοποιείται αφού εκχυλισθεί το φρέσκο φυτό σε ελαιόλαδο για πολλές ημέρες (40 έως 50) ως άριστο επουλωτικό σε πληγές και εγκαύματα πρώτου βαθμού.

Ζαμπούκος: Είναι ένα από τα σπάνια φυτά που είχε την ίδια αναγνώριση στ’ αρχαία χρόνια που έχει και στην εποχή μας για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες. Τα φύλλα και οι καρποί του Ζαμπούκου χρησιμοποιούνται σε νευραλγίες, αλλά και σε δυσκοιλιότητα. Έχει επίσης καθαρτικές ιδιότητες, άρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε αποτοξίνωση του οργανισμού.

Δεντρολίβανο: Μπαχαρικό το οποίο προέρχεται από το φυτό RosmarinusOfficinalis, γνωστό και ως ροζμαρίνος ο φαρμακευτικός. είναι εξαιρετικά τονωτικό και διεγερτικό και συνίσταται σε όσους κουράζονται πολύ -σωματικά και πνευματικά- καθώς επίσης και σε σεξουαλικά προβλήματα που σχετίζονται με έντονη κόπωση

Για την ευαίσθητη περιοχή και τις αιμορροΐδες:

Πεύκο: Τα πεύκα αποτελούν πρόδρομα είδη στα δασικά οικοσυστήματα κι εγκαθίστανται σε ακραία περιβάλλοντα και σχηματίζουν φυτοκοινωνίες που διαμορφώνουν το περιβάλλον για τα επερχόμενα είδη.

Φασκόμηλο: Το φυτό έχει έντονη αρωματική οσμή και καλλιεργείται για τις φαρμακευτικές ιδιότητες του, ως αφέψημα και σαν καρύκευμα. Τα φύλλα έχουν αντισηπτικές, αποχρεμπτικές και σπασμολυτικές ιδιότητες. Το φασκόμηλο με τη μορφή αφεψήματος είναι ιδανικό για την θεραπευτική του στόματος σε περίπτωση τραυματισμών, άφτρων, φαρυγγίτιδας και κατά της ουλίτιδας.