Κρασί για κάθε φαγητό και κάθε στιγμή!

Στην ελληνική κοινωνία το κρασί παρευρίσκεται και συμμετέχει σε όλες τις εκδηλώσεις των ανθρώπων, μοιράζεται μαζί τους τις χαρές και τις λύπες. Κοινωνός της ευτυχίας και της δυστυχίας, σφράγισμα της φιλίας και βάλσαμο στις στενοχώριες, είναι ένας έμπιστος και σταθερός σύντροφος.

Τα τελευταία χρόνια ερχόμαστε καθημερινά αντιμέτωποι με μια πληθώρα γευστικών προτάσεων που σαφώς, μας δημιουργεί σύγχυση όσο αφορά τη μεγάλη ερώτηση ‘με τι κρασί να συνοδεύω τα πιάτα μου;’ Ο σωστός τρόπος είναι να βρούμε ‘γευστική αρμονία’, όπου δεν θα υπερισχύει ούτε το κρασί αλλά ούτε και το έδεσμα. Τα δύο στοιχεία θα βρίσκονται σε ισορροπία και θα αλληλοσυμπληρώνονται.

Η αρμονία αυτή μπορεί να επιτευχτεί με κάποιους γενικούς κανόνες:

ΧΡΩΜΑΤΑ: Συνδυάζονται αρμονικά, πιάτα και κρασιά που γειτονεύουν στη χρωματική παλέτα. Σας αναφέρουμε τα λευκά κρασιά που ταιριάζουν καλύτερα με τα λευκά κρέατα (το αρνάκι και τα πουλερικά), με τα ψάρια, με τις λευκές σάλτσες. Τα ερυθρά κρασιά αντίστοιχα, με το που θα σερβιριστούν στο ποτήρι τους, μας προδιαθέτουν θαρρείς για κόκκινο κρέας και σκούρες σάλτσες.

ΑΡΩΜΑΤΑ:Αναζητάμε παρόμοιες μυρωδιές στο κρασί και στο πιάτο. Πόσο όμορφα συνδυάζονται ένα λευκό κρασί με έντονο φρουτώδες άρωμα και ένα φαγητό που στη συνταγή του περιέχονται αχλάδια, ροδάκινα ή μήλα. Η «καπνιστή» γεύση του σολομού ή του τυριού μετσοβόνε πως δένει πανέμορφα με τον αντίστοιχα καπνιστό χαρακτήρα ενός κρασιού που έχει περάσει λίγο από βαρέλι κ.λπ, κ.λπ.

ΓΕΥΣΗ: Tα πιάτα που έχουν γλυκές και υπόγλυκες γεύσεις θα αναζητήσουν τον όμοιο τους σ’ ένα ελαφρώς γλυκίζον κρασί. Eάν το κρασί μας είναι έντονο, ζωηρό, τότε θα κάνει καλύτερα παρέα με ένα λεμονάτο φαγητό ή και με κάποιο αρκετά λιπαρό.

Πιο ειδικά για συγκεκριμένα πιάτα & εδέσματα:

Ορεκτικά Tα οστρακοειδή και τα μικρά τηγανιτά ψάρια σερβίρονται με λευκά κρασιά ή ρετσίνα, τα λαχανικά που συνοδεύονται από έντονες σάλτσες δίπλα σε ροζέή ελαφρά ερυθρά κρασιά, οι χορτόπιτες αποζητούν την παρέα των λευκών κρασιών ενώ οι κρεατόπιτες των ερυθρών, αρκετά αρωματικών.

Ψάρια

Η επιλογή των κρασιών εξαρτάται από την προέλευσή τους (γλυκό ή θαλασσινό νερό) από το είδος της σάρκας τους και φυσικά από τη μέθοδο παρασκευής τους.

• τα θαλασσινά και τα μαλάκια συνοδεύονται από ξηρά λευκά κρασιά
• τα τηγανιτά ψάρια επίσης, αποζητούν τα ξηρά λευκά κρασιά ή και τη ρετσίνα
• η πέστροφα σερβίρεται με ελαφρά λευκά κρασιά
• ο σολομός και ο τόνος με πλούσια λευκά
• και το χέλι με ελαφρά ροζέ ή και ερυθρά
• τα ψητά μεγάλα ψάρια του θαλασσινού νερού αποζητούν τα πλούσια λευκά κρασιά
• ενώ η σαρδέλα και το σκουμπρί τα ξηρά λευκά αλλά όχι αρωματικά κρασιά.

Κρέατα

Στον συνδυασμό τους με τα κρασιά καθοριστικό ρόλο παίζει η μέθοδος παρασκευής τους καθώς επίσης οι συνοδευτικές σάλτσες. Σε γενικές γραμμές όμως:

• τα κρέατα σχάρας συνδυάζονται με ελαφρά, ευκολόπιοτα ερυθρά κρασιά, με φρουτώδη αρώματα
• το μοσχαράκι και το κατσικάκι γάλακτος με λιπαρά λευκά κρασιά
• το αρνί με φινετσάτα και μαλακά ερυθρά
• το χοιρινό με νεαρά, ελαφρά και ευκολόπιοτα ερυθρά
• το βοδινό  με μαλακά ερυθρά
• το κυνήγι με εκλεκτά ερυθρά παλαίωσης με εξελιγμένο μπουκέτο, εύρωστα με πλούσιο μεστό σώμα.

Φρούτα

• τα ροδάκινα σερβίρονται δίπλα σε λευκά κρασιά
• οι φράουλες και τα βατόμουρα σε ερυθρά κρασιά
• το πεπόνι πλάι σε γλυκό κρασί
• το μοσχάτο σταφύλι σε γλυκό κρασί
• τα δαμάσκηνα πλάι σε ερυθρά γλυκά κρασιά

Γλυκίσματα επιδόρπια

• όλα τα γλυκίσματα που δεν περιέχουν πολύ ζάχαρη και θυμίζουν αρώματα ξηρών καρπών και φρούτων συνοδεύονται από αρωματικά, γλυκά λευκά κρασιά και αφρώδη ημίξηρα
• τα γλυκίσματα από σοκολάτα συνδυάζονται δύσκολα με το κρασί. Παρ’ όλα αυτά προτείνονται τα γλυκά ερυθρά κρασιά και ορισμένα αφρώδη
• όταν οι κρέμες ή τα γλυκίσματα είναι αρωματισμένα με λικέρ ή απόσταγμα, ο μόνος κατάλληλος συνδυασμός είναι η ημίξηρη σαμπάνια ή αλλιώς συνδυάζονται με ένα ποτηράκι από το ίδιο λικέρ ή απόσταγμα.

Ότι επιλογή και να κάνετε, το σίγουρο είναι πως η αρμονία του κρασιού με το φαγητό αφήνει πάντα περιθώρια στην πρόκληση νέων και διαφορετικών συνδυασμών που εναπόκεινται στη φαντασία και την προτίμηση του καθ’ ενός μας.