Ορτυκοκυνηγοί: «Λευτεριά» στα Λεγρενά και στον Χάρακα!
Μια νέα ευχάριστη είδηση αναμένεται να ανακοινωθεί σήμερα, καθώς όλα δείχνουν ότι ο γενικός γραμματέας Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, Εμμανουήλ Αγγελάκας, θα υπογράψει την άρση απαγόρευσης κυνηγίου λόγω πυρκαγιάς σε 34.000 από τα 40.000 στέμματα της Λαυρεωτικής γης.
Η απόφαση είναι σημαντικότερη και από τις τρεις (3) ΖΕΠ που δόθηκαν στο κυνήγι με τη νέα ρυθμιστική, καθώς ο Χάρακας και όλη η Λαυρεωτική γενικότερα αποτελούν τον τελευταίο παραδοσιακό κυνηγότοπο της Αττικής για εκατοντάδες κυνηγούς της πρωτεύουσας, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι μεγάλοι σε ηλικία.
Η περιοχή αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους ακραίους σταθμούς των τρυγονιών, αλλά και των ορτυκιών που μεταναστεύουν από την Κεντρική κυρίως Ευρώπη.
Πολλές φορές οι ημερομηνίες μετανάστευσης των δύο αυτών ειδών συμπίπτουν. Αλλωστε, είναι πολλοί οι κυνηγοί που προτιμούν να περάσουν τα πρωινά τους στον Χάρακα, παρά τις φήμες για πολυκοσμία, τραυματισμούς, κακές συμπεριφορές και τόσα ακόμη αρνητικά.
Και είναι παρήγορο αυτό, γιατί ο τόπος αυτός είναι πράγματι μαγικός και έχει να προσφέρει πολλά ακόμη στους κυνηγούς της Αττικής.
Μεράκι ή σαράκι, το πρωινό πέρασμα από τους λόφους της Λαυρεωτικής είναι πλέον θέμα κουλτούρας για ολόκληρες οικογένειες. Αργότερα, στην Ανάβυσσο στα καφενεία διηγούνται ιστορίες για περάσματα αλλά και για σκυλιά που δεν μπορούν να ξεχαστούν.
Εχει πολλές τέτοιες ιστορίες να διηγηθεί ο Χάρακας, τα Λεγρενά αλλά και η Λαυρεωτική ολόγυρα. Ιστορίες για καρτέρια από παππού σε εγγονό, για οικογένειες, αδέρφια, ξαδέρφια, που δεν πήγαιναν στη δουλειά το πρωί αν δεν πέρναγαν από τα καρτέρια.
Ολες οι φυλές των κυνηγών συγκεντρωμένες σ’ έναν τόπο που τον ξέρουν καλύτερα και από το σπίτι τους. Νέοι, μεσήλικες και γεροντότεροι αγωνιούν στα καρτέρια για τα τρυγόνια που δεν έρχονται, «διαβάζοντας» τον καιρό μέρες πριν, μπας και «σπρώξει» προς τα εδώ τα ορτύκια…
Από την Καλλιθέα, το Π. Φάληρο, τον Κορυδαλλό, την Κερατέα, τον Χολαργό, το Περιστέρι και βέβαια το Κορωπί, οι ορτυκοκυνηγοί θα συναντηθούν ξανά στον μικρό Χάρακα.
Τέλος, ας ελπίσουμε ότι η απουσία των κυνηγών από τα καρτέρια δεν αποθράσυνε κατά τη διετή απαγόρευση τους εργολάβους που κατατρώνε τα βουνά της περιοχής. Πολλοί κυνηγοί έχουν εμπλακεί σε αντιπαραθέσεις με συνεργεία που εκχέρσωναν τα καρτέρια τους.
Δεν έχει όριο η «εισβολή» αυθαιρέτων στον Χάρακα και στα Λεγρενά. Οικόπεδα ξεφυτρώνουν κάθε μήνα, χωράφια εκχερσώνονται, μπαίνουν συρματοπλέγματα και οι κυνηγότοποι γεμίζουν αυθαίρετα.
Τα συμφέροντα είναι μεγάλα και τα αυθαίρετα ξεφυτρώνουν παντού, ακόμη και σε ρέματα.
Είναι άγνωστο πώς ή ποιος θα σταματήσει αυτή την ασυδοσία, αλλά ο χαρακτηρισμός της περιοχής ως Εθνικού Δρυμού δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα.
Οι παλαιότεροι θυμούνται την εποχή που το τελευταίο σπίτι προς τον Πειραιά ήταν στη Βάρη και δικαίως ανησυχούν. Οι νεότεροι δυστυχώς βλέπουν όλο και συχνότερα κάποιο σπίτι στη σκοπευτική ευθεία…
ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΠΛΗΖΙΩΤΗΣ
