Ανύπαρκτη δημόσια δομή κοινωνικής πρόνοιας στην Λαυρεωτική
Αξιότιμον κύριον Αργύρην Ντινόπουλον,
δημοσιογράφο, βουλευτή και νυν υπουργό Εσωτερικών,
οδός Βουλής 21, Αθήνα, τηλ. 2103226750, φαξ 2103244969.
Θέμα:
Μία απλή διοικητική αναμόρφωση προς ανακούφιση αναξιοπαθούντων πολιτών χρειαζόμαστε στο Λαύριο, και όχι επιπρόσθετες ταλαιπωρίες που προκαλεί η ίδια η δημόσια διοίκηση.
Αξιότιμε κύριε Ντινόπουλε,
Στο υπουργείο όπου προΐσταστε, σε 4 τουλάχιστον τηλέφωνα της Διεύθυνσης ΟΤΑ, κανείς δεν απαντούσε κατά τις τελευταίες 6 εβδομάδες που καλούσαμε για να μιλήσουμε με την προϊσταμένη (κάποια κυρία ονόματι Διαμαντοπούλου). Έτσι, μετά από 14-15 φορές που μάταια προσπαθήσαμε, καλέσαμε εσχάτως στο υπουργικό γραφείο-σας όπου κάποιος κύριος ονόματι Πουλάκος κράτησε τα στοιχεία και το τηλέφωνό-μας για να μας ακούσει, λέει, «αργότερα». Το «αργότερα» δεν έγινε ποτέ και έτσι την Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου επιμείναμε, τηλεφωνώντας πάλι στο υπουργικό γραφείο-σας, όπου επί τέλους αναφέραμε αυτή τη δυσλειτουργία σε μία κυρία ονόματι Κούβαρη. Η “απάντησή” της υπαλλήλου-σας αυτής ήταν, επί λέξει: «Έ, και τί να κάνουμε τώρα;». Αντιπαρήλθαμε αυτήν την “απάντηση” και, σε ερώτησή-της για τον λόγο της προσπάθειάς-μας να επικοινωνήσουμε με το υπουργείο-σας, της εξηγήσαμε τα εξής:
Στην Λαυρεωτική, όπου διαμένουμε, ούτε υπήρχε ούτε υπάρχει ευδιάκριτη και συγκεκριμένη δημόσια δομή κοινωνικής πρόνοιας με αδιάλειπτη λειτουργία και στελέχωση αρμόδια και υπεύθυνη να αναλαμβάνει χωρίς να μεταθέτει τις σχετικές ευθύνες-της αόριστα σε τρίτους ή έστω να αναφέρει, περιγράφοντας έγκαιρα και επακριβώς, σε ανώτερες αρμόδιες δημόσιες Αρχές όσα ζητήματα και προβλήματα η ίδια εκ των ενόντων δεν είναι ικανή να επιλύσει.
Για εμάς που έχουμε από ετών περιέλθει σε οικτρή οικονομική κατάσταση απόλυτης ανέχειας (άνεργοι από ετών, ακτήμονες, άνευ περιουσίας εισοδήματος και άνευ οιουδήποτε επιδόματος) αυτή η διοικητική έλλειψη έχει ακόμη χειρότερες επιπτώσεις για την ζωή, την επιβίωση, την υγεία-μας, την σωματική και την ψυχική.
Ειδικά στον παρόντα χρόνο για εμάς συντρέχουν 2 τουλάχιστον ζητήματα που, όπως και στο πρόσφατο παρελθόν (π.χ. πέρσι και πρόπερσι με το πετρέλαιο θέρμανσης), οι (και κατά δήλωσή-τους) αν-αρμό-δι-οι (επί σοβαρών ζητημάτων που μας αφορούν) υπάλληλοι της δημοτικής Αρχής όχι μόνον δεν έχουν δικαιοδοσία να τα επιλύουν αλλά ούτε καν να τα αναφέρουν σε ανώτερες δημόσιες Αρχές.
Το 1ο ζήτημα είναι η παρελκυστική συμπεριφορά ενός ΚΕΚ, ονόματι ΑΚΜΗ, που, προσχηματικά, εξακολουθεί επί μήνες τώρα να μη καταβάλει σε εμάς, 80 ανέργους, το συμφωνηθέν χρηματικό ποσόν της συμμετοχής-μας σε ένα ανεκδιήγητο πρόγραμμα δήθεν επανένταξής-μας που διεξήγαγε, σε σύμπραξη με την τοπική Αυτοδιοίκηση, κατά τους μέχρι και την περασμένη άνοιξη μήνες.
Το 2ο ζήτημα είναι το νεφελώδες του τοπίου (που προκαλεί η ως άνω έλλειψη) σχετικά με ενδιάμεσο τοπικό φορέα όπου, όσοι από εμάς είναι και άστεγοι, θα μπορούσαμε έγκαιρα να ζητήσουμε να συμπεριληφθούμε σε επικείμενο να προκηρυχτεί από το αρμόδιο υπουργείο πρόγραμμα για Αστέγους (το οποίο θα τιτλοφορείται Στέγαση και Επανένταξη).
Η κυρία Κούβαρη, αφού μας είπε ότι σημείωσε αμφότερα αυτά τα 2 προβλήματα, μας ζήτησε να της βρούμε περισσότερα στοιχεία όπως π.χ. αντίγραφο της σύμβαση-μας με το ΚΕΚ ΑΚΜΗ. Προς ευχάριστη έκπληξή-μας μάλιστα μας είπε επίσης ότι κατανοεί και το γεγονός της αντικειμενικής αδυναμίας να χρεωνόμαστε τηλεφωνήματα και μετακινήσεις από το Λαύριο αγωνιώντας να φέρουμε αυτά ή άλλα ανάλογα προβλήματα που βιώνουμε εις γνώση θεωρουμένων ή πραγματικών αρμοδίων προς επίλυση.
Η ίδια κυρία δεσμεύθηκε επίσης να ενημερώσει τον προϊστάμενό-της (ονόματι Μπουφούνο) και να ειδοποιήσει στην Διεύθυνση της κας Διαμαντοπούλου ούτως ώστε να μας πουν άμεσα πώς, μέσω ποιάς δομής, τίνος φορέα, να αντιμετωπίζουμε την ως άνω διοικητική έλλειψη στον τεράστιο γεωγραφικό χώρο της νοτιοανατολικής Αττικής με τις απαγορευτικές για την δεινή οικονομική κατάστασή-μας αποστάσεις από διοικητικά κέντρα.
Ακολουθώντας ευπειθώς ό,τι μας είπε η κα Κούβαρη, βρήκαμε αντίγραφο της δισέλιδης σύμβασής-μας, ως καταρτιζομένων ανέργων, με το ΚΕΚ ΑΚΜΗ (που σε πολλούς από εμάς που, εν ώρα σεμιναρίου, μας το είχαν αιφνίδια παρουσιάσει και αναγκάσει άρον-άρον να το υπογράψουμε, δεν δόθηκε ποτέ το υπογεγραμμένο-μας αντίγραφο).
Όμως, καθώς κανείς από την πλευρά της Διεύθυνσης ΟΤΑ δεν ευαρεστήθηκε να μας τηλεφωνήσει μέχρι και το μεσημέρι της περασμένης Δευτέρας 8 Σεπτεμβρίου, ξεκινήσαμε και ήλθαμε αυτοπροσώπως στο υπουργείο-σας. Μας υποδέχθηκε στον διάδρομο του υπουργικού-σας γραφείου η κα Κούβαρη που, άν και έδειχνε να συμμερίζεται την κατάστασή-μας, δεν είχε προβεί εν τω μεταξύ σε καμμία από τις ενέργειες που είχε δεσμευθεί απέναντί-μας.
Χωρίς να ενδιαφερθεί καν για τον φάκελο με τα στοιχεία που μας είχε πει να της βρούμε, αμέσως μας πήγε σε ένα γραφείο ενός νεαρού, ονόματι Σύρμου, στον οποίο, αφού μας παρουσίασε, θέλησε να τον κατευθύνει να τηλεφωνήσει (αντ’αυτής και ανθ’ημών) στο υπουγρείο το αρμόδιο για την κοινωνική πρόνοια. Ο νεαρός δεν φάνηκε να πείθεται και θέλησε να μάθει εξ αρχής από εμάς τον λόγο της επίσκεψής-μας. Αφού μας ρώτησε και για τους λόγους που φθάσαμε προσωπικά στην σημερινή-μας κατάσταση κατέληξε να μας πει, για το μεν 1ο ζήτημά-μας, να πάμε να βρούμε την κα Διαμαντοπούλου που θα ήταν ακόμη στο γραφείο-της εντός του υπουργείου-σας, για το δε 2ο ζήτημά-μας, να είμαστε σίγουροι πως την επαύριο κιόλας το πρωί θα μας τηλεφωνούσε για να μας πει το τί θα είχε κάνει για λογαριασμό-μας «με τις κατάλληλες», λέει, «προσωπικές επαφές»-του.
Κατευθυνθήκαμε αμέσως μετά στο γραφείο της κυρίας Διαμαντοπούλου την οποία πράγματι συναντήσαμε εκεί και υποχρεωθήκαμε να επαναλάβαμε όσα υποτίθεται ότι θα της είχε μεταφέρει η κα Κούβαρη. Ούτε καν προσχηματικά δεν έδειξε συνευθύνη για το πρόβλημα. Χωρίς να σταματά να τηλεφωνεί και να ασχολείται με στοίβες εγγράφων επί του γραφείου-της, περιφρονώντας προφανώς και το ότι αναγκασθήκαμε να έλθουμε στο υπουργείο-σας ενώ θα μπορούσε η ίδια ή άλλος υπάλληλός-της να μας έχει τηλεφωνικά εξυπηρετήσει, άρχισε να …πλέκει το εγκώμιο γενικώς της τοπικής αυτοδιοίκησης(!).
Μόνον όταν επιμείναμε επί του προβλήματος, δηλαδή να μας πει τί αρμοδιότητες έχει και τί θα κάνει για το συγκεκριμένο πρόβλημα, τότε μόνον κάλεσε, ενώπιόν-μας, μία άλλη υπάλληλο και της ανέθεσε την επαύριο να βρει και να μας τηλεφωνήσει αυτό που ζητούσαμε δηλαδή: Ποιός/ά «αποκεντρωμένος/η» υπάλληλος στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή-μας είναι κατά Νόμον αρμόδιος/α να ακούει και να επιλαμβάνεται προβλημάτων όπως το δικό-μας και όχι να …αναζητείται(!) κάθε φορά που εμείς, ψάχνοντάς-τον/ην, φθάνουμε μέχρι την …Αθήνα!
Περί ώρα 10 πρωϊνή χθες, Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου, μας τηλεφώνησε μία κυρία ονόματι Μάμαλη από το γραφείο της ίδιας κας Διαμαντοπούλου. Είχε βρει, λέει, και είχε εντολή να μας πει τους αριθμούς των τηλεφώνων «που ζητήσατε από το υπουργείο-μας»(!). Οι αριθμοί που μας έδωσε είναι: 2106604654 και 2106604659. Προφανώς τα τηλέφωνα αυτά βρίσκονται κάπου στην Παλλήνη, δηλαδή δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από το Λαύριο!
Την ρωτήσαμε εάν πρώτα-πρώτα έλεγξε πριν να μας τα πει τα τηλέφωνα αυτά, εάν ανήκουν πράγματι σε Υπηρεσία κοινωνικής πρόνοιας. Όχι μόνον δεν το έκανε αλλά και αντέτεινε ότι «Αυτά να πάτε να τα βρείτε εσείς που ενδιαφέρεσθε»(!). Εμείς βέβαια, από τότε που ερχόμαστε σε επαφή με το Δημόσιο, ξέρουμε ότι δεν αρκεί απλώς και μόνον η “εύρεση” κάποιων απροσώπων τηλεφωνικών αριθμών (χαράς το κατόρθωμα!) αφού πάμπολλες φορές αυτοί είτε έχουν αλλάξει και δεν ισχύουν πλέον είτε τα αντίστοιχα τηλέφωνα δεν απαντούν σχεδόν ποτέ επειδή κάποιοι, παραμένοντας για τους πολίτες άγνωστοι και ανώνυμοι μέσα στις διάφορες δημόσιες Υπηρεσίες, προφανώς τα χειρίζονται ανεύθυνα και επί ζημία του Δημοσίου. Με ανυπόκριτη απαρέσκεια η κυρία Μάμαλη δέχθηκε τελικά να διαβιβάσει πάλι το πρόβλημα – αίτημά-μας στην προϊσταμένη-της με εκ νέου παράκλησή-μας να μας τηλεφωνήσει η ίδια.
Εν τούτοις τηλεφωνήσαμε αμέσως στα ως άνω 2 τηλέφωνα. Βγήκε μία εξαιρετικά ευγενική κυρία, ονόματι Όλγα Κοτρότσου, που μας εξήγησε ότι η δημόσια Υπηρεσία-της, εκεί στην Παλλήνη όπου υπηρετεί, καμμία δεν έχει σχέση με υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας στην Λαυρεωτική ούτε στην ίδια την Παλλήνη.
Έτσι αργά μετά το μεσημέρι χθες καλέσαμε πάλι στο τηλέφωνο του υπουργικού γραφείου-σας όπου αναπάντεχα η κα Κούβαρη απέφυγε αρχικά να μας ξαναμιλήσει. Έβαλε κάποιον άλλο νεαρό, ονόματι Τρούπο, να μας απαντά και όταν τον ρωτήσαμε για την ιδιότητά-του μας είπε ότι είναι «πτυχιούχος του Χάρβαρντ»(!). Εν τούτοις, όταν επιμείναμε να μιλήσουμε στον υπεύθυνο προϊστάμενό-τους εμφανίσθηκε η ίδια η κα Κούβαρη στο τηλέφωνο και με προφανώς ένοχα συμφραζόμενα αλλά και με θρασύτατη “αγανάκτηση” μας “αποστόμωσε” φωνάζοντας έντονα (προφανώς για να την ακούσουν και άλλοι γύρω-της) «Ως εδώ!» και «Σας τα δώσαμε τα τηλέφωνα που μας ζητήσατε!»(!!!).
Με όση υπομονή και αυτοσυγκράτηση μας απέμενε, της επισημάναμε ότι στο υπουργείο-σας αναγκασθήκαμε, μετά από την αναλγησία υπαλλήλων-σας, να προσέλθουμε και ότι δεν ήλθαμε εκεί να ζητήσουμε χατίρια ούτε εξαιρέσεις. Την παρακαλέσαμε να μας τηλεφωνήσει άμεσα έστω ο νεαρός του υπουργικού γραφείου-σας στον οποίο η ίδια μας είχε παραπέμψει. Καθώς όμως και αυτός (ο κος Σύρμος) έγινε αιφνιδίως “άφαντος” επιμείναμε τηλεφωνικά ζητώντας πλέον να μιλήσουμε για όλα με τον προϊστάμενό-τους διευθυντή του γραφείου-σας.
Τελικά ούτε σήμερα, Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου, μέχρι και τούτη την ώρα (η ώρα είναι πλέον 7:00΄μ.μ.) καμμία κα Διαμαντοπούλου, καμμία κα Κούβαρη, κανείς κος Σύρμος ούτε όμως και ο κύριος Μπουφούνος δεν έχει καταδεχθεί να μας τηλεφωνήσει.
Προσφεύγουμε λοιπόν σε σας ευελπιστώντας ότι εσείς τουλάχιστον, αξιότιμε κύριε Ντινόπουλε, αντιλαμβάνεσθε το τί εμείς βιώνουμε, ευρισκόμενοι εν ανάγκη να παρακαλούμε δημόσιους υπαλλήλους για πράγματα απλά και αυτονόητα. Αυτό όμως από καμμία οπτική γωνία (πολιτική, πολιτισμική, διοικητική) δεν είναι και δεν μπορεί να λέγεται βελτίωση. Είναι κακοδιοίκηση (η οποία μάλιστα θυμίζει παρωχημένες απολυταρχικές “περιποιήσεις” σε βάρος μη αρεστών στο καθεστώς πολιτών).
Σας παρακαλούμε να κρίνετε από τις μάλλον απαρατήρητες έως και αδιόρατες (εμπρός σε άλλες μεγάλες υπουργικές-σας υποθέσεις) αλλά πάντως απαράδεκτες συμπεριφορές υπαλλήλων της δημόσιας διοίκησης, π.χ. του υπουργείου-σας, όπως οι εκτιθέμενες ως άνω, και να μας ενημερώσετε εάν, τουλάχιστον στο τρέχον διάστημα της διακυβέρνησής-σας, προτίθεστε να σταθείτε απέναντί-τους, απέναντι στην ανευθυνότητα που τις γεννά, απέναντι στην ανεξέλεγκτη και ζημιογόνο για το κοινωνικό σύνολο δυσλειτουργία που προκαλούν και απέναντι στην παροιμιώδη πλέον ατιμωρησία τους.
Στα ως άνω εκτεθέντα καθέκαστα βλέπετε το πώς, αντί να κατανοήσουν και, με αληθινό σεβασμό, να εξετάσουν ένα σχετικά απλό ζήτημα, ζωτικό όμως για εμάς, που αναγκαζόμαστε να το θέσουμε στην προλεχθείσα κεντρική Υπηρεσία του υπουργείου-σας, και να επιληφθούν γοργά και αποτελεσματικά (όπως θα έκαναν βέβαια για «κολλητούς» και «ημετέρους»-τους), μας ταλαιπωρούν παράλογα (όπως ανέκαθεν ταλαιπωρούσαν ιδίως τους πλέον ανήμπορους να αυτοπροστατευθούν και να προσφύγουν ένδικα πολίτες) υπεκφεύγοντας, παραπλανώντας, νομικίζοντας, συγκαλύπτοντας και εξωραΐζοντας μικρές και μεγάλες ένοχες καταστάσεις. Φυσικά δεν καταργείται έτσι το χάος των κακώς κειμένων του τόπου-μας. Απλώς χαλκεύονται στοιχεία της πραγματικότητος και ρημάζουν εντελώς οι ζωές αναξιοπαθούντων πολιτών.
Ευελπιστώντας λοιπόν ότι με άμεση δική-σας παρέμβαση θα γίνουν οι διοικητικές ενέργειες για να μετριασθεί έστω κατά τι, εάν όχι τελείως, το πρόβλημα της διοικητικής έλλειψης που εν αρχή αυτού του σημειώματος περιγράψαμε, σας παρακαλούμε και για την άμεση επιστροφή σε εμάς από το υπουργικό γραφείο-σας των στοιχείων που καλοπίστως προσήλθαμε και φέραμε εκεί σε υπαλλήλους-σας που αποδεικνύονται ανάξιοι της καλής πίστης-μας.
Μετά Τιμής,
Άγγελος Ν. ΜΠΟΥΡΙΤΣΑΣ, οικονομολόγος-κοινωνιολόγος (DEA)
poste restante τ.κ. 19500 Λαύριον, τηλ. 6973050124.
