Ασάφεια για τις ξαπλώστρες στις παραλίες
Ευεργετική είναι για τους Δήμους η τροποποίηση που επήλθε στις ρυθμίσεις για την απευθείας παραχώρηση στους δήμους, με αντάλλαγμα, του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας καθώς και όχθης και παρόχθιας ζώνης μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών.
Μάλιστα, οι τροποποιήσεις φαίνεται ότι διευκολύνουν τα αιτήματα των δημοτικών αρχών, τα οποία αποδέχθηκε η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών και του υπουργείου Οικονομικών.
Σύμφωνα με την Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) που είχε υπογραφεί στα μέσα Απριλίου, είχε επιχειρηθεί να δοθεί λύση στο θέμα που είχε δημιουργηθεί με την πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας με την οποία ουσιαστικά δεν μπορούσε να γίνει καμία απευθείας παραχώρηση παραλιών στους ΟΤΑ. Ουσιαστικά αυτό είχε οδηγήσει σε απόγνωση πολλούς Δήμους, οι οποίοι κατέγραφαν σημαντικές απώλειες στα έσοδα τους καθώς αδυνατούσαν να προχωρήσουν στην ενοικίαση των παραλιών.
Τώρα με τη νέα ΚΥΑ η οποία δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης (τεύχος Β’, αρ. φύλλου 828, 12 Μαΐου 2015) και υπογράφεται από τον υπουργό Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Νίκο Βούτση και την αναπληρώτρια υπουργό Οικονομικών Νάντια Βαλαβάνη, τροποποιούνται κάποια σημεία της υπ’ αριθμ. ΔΔΠ0005159/586Β’ ΕΞ2015/7.4.2015 απόφασης.
Η ασάφεια
Είναι αξιοσημείωτο ότι υπάρχει μία ασάφεια καθώς πλέον δεν ορίζεται ρητά ότι επισύρει κυρώσεις η τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων από επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος, καθώς αυτή ακριβώς η φράση απαλείφεται.
Σημειώνεται, όπως και πριν, ότι η παραχώρηση γίνεται αποκλειστικά για την άσκηση δραστηριοτήτων που εξυπηρετούν τους λουόμενους ή την αναψυχή του κοινού (όπως εκμίσθωση θαλάσσιων μέσων αναψυχής, σετ ομπρελών με ξαπλώστρες ή καθίσματα με ή χωρίς τραπεζάκι, λειτουργία τροχήλατου −αυτοκινούμενου ή μη− αναψυκτηρίου).
Όμως, στη συνέχεια οριζόταν ότι «η άσκηση άλλης δραστηριότητας, όπως η τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων από επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος επιφέρει τις κυρώσεις του άρθρου 13 της παρούσας και της εκάστοτε ισχύουσας νομοθεσίας για τον αιγιαλό και την παραλία, την όχθη και την παρόχθια ζώνη μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών».
Στη νέα ΚΥΑ η προηγούμενη διάταξη είναι ακριβώς ίδια, μόνο που λείπει η φράση «όπως η τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων από επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος». Σύμφωνα με νομικούς κύκλους που έχουν ασχοληθεί με την υπόθεση της παραχώρησης αιγιαλού, αυτή η απάλειψη διευκολύνει την ασάφεια και με μη ρητή διατύπωση είναι πιο ανοιχτές οι δυνατότητες για τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων.
Άλλοι Δήμοι καταβάλουν 30% και άλλοι 10%
Επίσης, αξίζει να επισημανθεί ότι είναι πιο ευνοϊκή ως προς το οικονομικό όφελος για δημοτικές επιχειρήσεις η ρύθμιση για το ποσοστό των εσόδων που κατευθύνεται στο Δημόσιο, σε περίπτωση που το δικαίωμα έχει μεταβιβαστεί από τον Δήμο, σε υφιστάμενη δημοτική ανώνυμη εταιρεία του άρθρου 266 του Ν. 3463/2006. Σε αυτήν την περίπτωση το υπέρ του Δημοσίου αντάλλαγμα ορίζεται σε ποσοστό 10% επί των ακαθάριστων εσόδων που πραγματοποιεί η ίδια η δημοτική ανώνυμη εταιρεία από την άσκηση των δραστηριοτήτων στους κοινόχρηστους χώρους.
Στην περίπτωση όμως που οι ίδιοι οι Δήμοι χρησιμοποιούν τους κοινόχρηστους χώρους, το υπέρ του Δημοσίου αντάλλαγμα ορίζεται σε ποσοστό 30% επί των ακαθάριστων εσόδων που πραγματοποιεί o δήμος από την άσκηση των δραστηριοτήτων στους κοινόχρηστους χώρους.
Τέλος, μειώνεται στον ένα χρόνο αντί για δύο που οριζόταν η ισχύς της παραχώρησης. Αντί να ισχύει μέχρι τις 31/3/2017, επήλθε τροποποίηση και τώρα η ισχύς της ορίζεται μέχρι τις 30/4/2016.
Μπράβο στην αριστερή(!!!!;;;;;) κυβέρνησή μας που υιοθετεί την (δημιουργική ή όχι) ασάφεια παντού!!!!!
Ετσι παραβαίνει τις προβλέψεις του Νόμου, (νομίζοντας) εκ του …ασφαλούς, απεμπολώντας τον δημόσιο χαρακτήρα του αιγιαλού, έναντι του δημοτικού οικονομικού συμφέροντος ,ενώ οι λουόμενοι πολίτες δεν θα βρίσκουν κατάλληλο ελέυθερο χώρο να ξαπλώσουν χωρίς να πληρώσουν.
Ας πάνε στα …βράχια, όπως πχ στην Πουνταζέζα.