Ποίημα: «Σούνιο, Ναός Ποσειδώνα» του Κώστα Λιννού
Είδαμε πρώτα τον ίσκιο στο μάρμαρο·
Ένα σύννεφο ταξιδεμένο, καθώς φαινόταν,
πολύ καιρό στηνερημιά.
Μας θύμισε την αγάπη μας για τους μακρινούς ουρανούς−
Στο βαθούλωμα στην αρχαία κολώνα ο αέρας έτριβε
Τον ήλιο που περίσσεψε απ’ τα χαρισμένα λουλούδια
και τα γερτά καΐκια
Κι η θάλασσα σαν περασμένη στις ραβδώσεις της πέτρας
Σ’ άλλη ζωή ξαναγεννούσε τα ψάρια
Στο μυθικό δάσος που ήταν ο καθένας κάποτε
Αχολογώντας τ’ άφρισμα του κρασιού στο στρίψιμο των
κυμάτων μνήμη λαμπρής μέρας.
(Από την ποιητική συλλογή ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ Γ´, Γαβριηλίδης, 2013)
του Κώστα Λιννού
