Εσπερινό Γυμνάσιο Λαυρίου: Ανάβαση στον Όλυμπο για την Βασιλική!!! – ΦΩΤΟΣ

08/12/2016

Πριν λίγο καιρό, στο Εσπερινό Γυμνάσιο Λαυρίου μια αγαπημένη μας μαθήτρια, η Βασιλική Ναστούλη, ξαφνικά έφυγε από τη ζωή. Κάποιοι από τους συμμαθητές της θέλησαν να τιμήσουν τη μνήμη της με έναν ιδιαίτερο, πολύ ξεχωριστό τρόπο.

Ακολουθεί το κείμενο του Κώστα Μαλλιαρόζη και του Κώστα Παπαδόπουλου που είναι μαθητές του σχολείου μας, που περιγράφουν με ένταση και παραστατικότητα την ανάβαση στον Όλυμπο την οποία αφιέρωσαν στη Βασιλική.

’’Από την ώρα που έφυγε η Βασιλική θέλαμε να την αποχαιρετήσουμε με έναν δικό μας τρόπο.

Ετοιμάσαμε την φωτογραφία της Βασιλικής και αναχωρήσαμε με τον Κώστα Παπαδόπουλο για τον Όλυμπο. Σκοπός μας ήταν να φτάσουμε στην κορυφή ( Μύτικας 2.917μ.) και να αφήσουμε την φωτογραφία της Βασιλικής εκεί πάνω.

Φτάνοντας στο ΚΕΟΑΧ (Κέντρο εκπαίδευσης ορεινού αγώνα χιονοδρόμων) ενημερωθήκαμε από τον Αρχιλοχία ότι ο καιρός πρόκειται να επιδεινωθεί επικίνδυνα.

Χωρίς να χάνουμε χρόνο ξεκινήσαμε ανάβαση.

Φτάσαμε στο 1ο καταφύγιο, περάσαμε το 2ο καταφύγιο και λίγο πριν φτάσουμε στο 3ο κτυπάει το τηλέφωνό μου.

Ήταν ο Αρχιλοχίας από το ΚΕΟΑΧ όπου και με ενημέρωσε (μπορώ να πω ότι μάλλον διέταξε) να μην προχωρήσουμε άλλο γιατί ερχόταν μεγάλη χιονοθύελλα.

Η ώρα δεν μας έπαιρνε για να επιστρέψουμε στο ΚΕΟΑΧ όποτε προχωρήσαμε στο κοντινότερο 3ο καταφύγιο. Το πείσμα μας για την κορυφή ήταν μεγαλύτερο της χιονοθύελλας και των εντολών του ΚΕΟΑΧ.

Η νύχτα άρχισε να πέφτει και μαζί με την νύχτα και η θερμοκρασία. Στο καταφύγιο δεν λειτουργούσε η σόμπα που υπήρχε εκεί μέσα. Ήταν δύσκολη και μεγάλη νύχτα. Ευτυχώς δεν υπήρχαν άλλοι ορειβάτες και τα υπόλοιπα κρεβάτια ήταν άδεια. Πήραμε όλες τις κουβέρτες από τα κρεβάτια και τις βάλαμε πάνω από τα σλίπιγκ Μπανκ. Με λίγο τσιπουράκι, χαβαλέ και αρκετά τοστάκια που είχαμε φέρει από το σπίτι μας πέρασε η νύχτα.

Οι λιγοστές ανέσεις του καταφυγίου και το ψύχος δεν μας λύγισε, θέλαμε την κορυφή. Πολύ νωρίς το πρωί χτύπησε ξανά το τηλέφωνο μου ήταν πάλι από το ΚΕΟΑΧ. Ανησυχούσαν για εμάς… Την νύχτα είχε ρίξει πολύ χιόνι. Η ανάβαση ήταν πλέον αδύνατη. Η απογοήτευση μας φαινόταν στα πρόσωπα μας. Αφήσαμε την φωτογραφία στο καταφύγιο που μας φιλοξένησε, υπογράψαμε στο χαρτί την παρουσία μας μαζέψαμε τα κρεβάτια, στρώσαμε ξανά τις κουβέρτες όπως τις βρήκαμε και ξεκινήσαμε κατάβαση. Έξω είχε κοντά 1 μετρό χιόνι.

Η κατάβαση μας πήρε περισσότερη ώρα από την ανάβαση. Φτάσαμε στο ΚΕΟΑΧ και φάνηκε η ηρεμία στο πρόσωπο του Αρχιλοχία που επιτέλους μας είδε ότι ήμασταν καλά.

Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε το ταξίδι για Λαύριο.

Αξίζει στην Βασιλική να βρίσκεται εκεί ψηλά στο βουνό των θεών γι αυτό και υποσχεθήκαμε να ξαναπάμε και να πατήσουμε κορυφή.

Αυτός ήταν ο δικός μας τρόπος να της πούμε το Αντίο.

Έτσι απλά χωρίς σκοπιμότητα χωρίς δόλο. Αυτό μας βγήκε.