Αποχαιρετισμός στον Βίκτωρα Νέτα
Κερατέα 30/12/2017
Αγαπητέ φίλε και συμπολίτη Βίκτωρα,
Θα προσπαθήσω να σε αποχαιρετήσω στην τελευταία σου κατοικία, εδώ στην πόλη μας που έγινε η δεύτερη πατρίδα σου.
Η δημοσιογραφία που υπηρέτησες μια ολόκληρη ζωή, με πάθος, δίψα και εντιμότητα, ήταν για σένα κορυφαίο δημοκρατικό λειτούργημα. Το σημαντικό σου έργο και η προσφορά σου θα αποτιμηθεί από άλλους πιο αρμόδιους. Ομως όλοι γνωρίζουν ότι διαπνεόταν από αντικειμενικότητα, μέτρο, φειδώ και αγάπη για τον τόπο. Εμειναν ιστορικά τα άρθρα σου όπως αυτό για την εθνική συμφιλίωση «Ποιος δεν θέλει μαζί τον Μπέκιο και τον Βάκα;», το άλλο για την Κατοχή, «Οσοι ζήσαμε τα δεινά του πολέμου», ή εκείνο με τίτλο «Φωνή αγωνίας από ένα ακριτικό νησί» για τη Νίσυρο, όπου έκανες εξορία στη διάρκεια της χούντας κ.ά. Σήμερα πολλά εξ αυτών τα προτείνουν ικανοί φιλόλογοι στα Ελληνόπουλα ως υποδείγματα για εκθέσεις. Ησουν ο δάσκαλος για πολλούς νέους δημοσιογράφους και έχαιρες σεβασμού από το σύνολο των συναδέλφων σου.
Ηρθες στην Κερατέα το 1986. Η πραμάτεια σου, η σκευή σου μας έφερνε πολλά βιβλία, γνώσεις από τη σύγχρονη ελληνική Ιστορία και πολιτισμό. Είχες μαζί σου διάλογο, χιούμορ, ανέκδοτα από την πολιτική σκηνή, την αγάπη σου για τις χαμένες πατρίδες και τον Πόντο που ήταν ένας από τους τόπους καταγωγής σου. Εγραψες το οδοιπορικό της γιαγιάς σου Αντιγόνης, αργότερα ο αδελφός σου το έκανε ντοκιμαντέρ και η ανιψιά σου θεατρικό μονόλογο. Μαζί σου είχες και την αγάπη σου για τον παγκόσμιο εμβληματικό λογοτεχνικό ήρωα του Εξιπερί, τον Μικρό Πρίγκιπα. Μια νύχτα ξαστεριάς τον Ιούλιο του 1997, τυχαία έπιασες τη συχνότητα από το αστέρι τους. Το παραμύθι το έβλεπες όπως ένα όνειρο. Αντέγραψες τα λόγια. Τις εικόνες μπορεί να τις αντιγράψει μόνο ένα παιδί, σημείωσες. Τον έκανες βιβλίο, όταν γεννήθηκε η πρώτη σου εγγονή, δίνοντας τη δική σου ελληνική εκδοχή για τον Μικρό Πρίγκιπα.
Στις 11 Δεκεμβρίου 2010 τη νύχτα, μπήκαν τα ΜΑΤ στην Κερατέα. Ησουν ο πρώτος δημοσιογράφος που έγραψες στην «Ελευθεροτυπία» ένα σύντομο άρθρο σου, που τα έλεγε όλα, στηλίτευε την εισβολή και είχε τον τίτλο «Σοσιαλισμός και βαρβαρότητα». Ανοιξες έτσι τον μεγάλο χορό της συμπαράστασης στον αγώνα μας. Μας βοήθησες με τις οδηγίες σου να γράψουμε επιστολές στον πρωθυπουργό και στους υπουργούς της κυβέρνησης, εξαιρετικά προσεγμένες, που τις υπέγραψε ο τότε δήμαρχος Κερατέας Σταύρος Ιατρού. Ησουν μαζί μας στα πολύ δύσκολα.
Ακόμη σε ευχαριστούμε για τους ανθρώπους που μας γνώρισες, που μας έφερες στον πολιτιστικό μας φορέα τη «Χρυσή Τομή», στο Λύκειο Κερατέας, όπως τον ποιητή μας Νικηφόρο Βρεττάκο.
Υπάρχει ένας στίχος από τη δημοτική μας μούσα που σ’ άρεσε πολύ:
Τρία πλατάνια/τα τρία αράδα/κι ένας πλάτανος/
ίσκιον οπόχει/κι από κάτω/ο Βαρλάμης ξαπλωμένος
Να βρεις ανάπαυση, Βίκτωρα, γιατί πολύ υπέφερες τον τελευταίο χρόνο. Σε ευγνωμονούμε όλοι μας για τις πολύτιμες παρακαταθήκες που άφησες.
Καλό σου ταξίδι
Γιώργος Ιατρού
