Δήλωση Ανεξαρτητοποίησης της Δημοτικής Συμβούλου κ. Μαρίας Ν. Γκικαράκη από την «Δημοτική Καινοτομία»

Με την παρούσα μου, δηλώνω την ανεξαρτητοποίησή μου από την δημοτική παράταξη «ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ» με επικεφαλής τον Δήμαρχο Λαυρεωτικής κ. Δημήτριο Λουκά, γνωστοποιώντας παράλληλα, υπό την ιδιότητα πλέον της ανεξάρτητης Δημοτικής Συμβούλου του Δημοτικού Συμβουλίου, την καθ όλα ενεργή, μάχιμη, ηχηρή παραμονή, παρουσία και συμμετοχή μου στα κοινά της Λαυρεωτικής.

Στις εκλογές της 25^ης Μαΐου του έτους 2014 οι πολίτες της Λαυρεωτικής επέλεξαν ως νέα Δημοτική Αρχή την δημοτική παράταξη «ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ», δίδοντας ρητή και ξεκάθαρη εντολή ανάπτυξης, προόδου, ευημερίας, κοινωνικής αλληλεγγύης, προάσπισης και εξυπηρέτησης των συμφερόντων του τόπου και των κατοίκων. Υπό τα πλαίσια αυτά, αποτέλεσε και εξακολουθεί να αποτελεί μεγίστη τιμή προς το πρόσωπό μου η εντολή που έλαβα, προκειμένου να υπηρετήσω τα συμφέροντα του Δήμου μας από την θέση της Δημοτικής Συμβούλου και μάλιστα με την κατάταξή μου στην 3^η θέση του ψηφοδελτίου της «ΝΙΚΗΣ». Την αυτή εντολή έχω ιερή υποχρέωση να τιμήσω και να εξαντλήσω μέχρι τέλους ευσυνείδητα και με συνέπεια, πλην όμως εφεξής καθ’ όλα διακριτά από τον δημοτικό συνδυασμό με τον οποίο εξελέγην.

Η ένταξή μου στην «ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ» υπήρξε αποτέλεσμα σύγκλισης και σύμπνοιας απόψεων, που αφορούσαν μεταξύ άλλων στους στόχους διαχείρισης και ανάπτυξης του Δήμου μας, στην ευημερία και στην βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης των συμπολιτών μας, στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας με την προσέλκυση επενδύσεων που θα πληρούσαν όμως τις νόμιμες προϋποθέσεις και προδιαγραφές με απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον και στην ιστορία του τόπου μας, στην ανάδειξη και ωφέλιμη διαχείριση για τον Δήμο και τους κατοίκους της πλούσιας ιστορίας και γεωμορφολογίας της περιοχής μας, στην προσέλκυση του εσωτερικού και εξωτερικού τουρισμού, στην επίτευξη εκτέλεσης τεχνικών έργων υποδομής που θα έδιναν νέα πνοή στον Δήμο,  στην άσκηση κοινωνικής πολιτικής με γνώμονα τον σεβασμό στην αξιοπρέπεια των συμπολιτών μας.

Τα ανωτέρω, που περιλαμβάνονταν συλλήβδην στο προεκλογικό πρόγραμμα της δημοτικής παράταξης, αποτέλεσαν για εμάς δεσμεύσεις, που με πίστη, σκληρή δουλειά και προσπάθεια, μέσω δημοκρατικών και συμμετοχικών διαδικασιών, οφείλαμε να εκπληρώσουμε στο μέγιστο δυνατό βαθμό. Άλλωστε, η γενόμενη αυτοκριτική από τον επικεφαλής, η παραδοχή λαθών και σφαλμάτων στα πλαίσια προηγηθείσης διοίκησης του στο Λαύριο και η επαναλαμβανόμενη από μέρους του δήλωση δημόσιας συγγνώμης κατά τις εξαγγελίες του προεκλογικού προγράμματος, κλόνισαν και συγκίνησαν όχι μόνον εμένα αλλά και τον πλέον δύσπιστο. Η δεύτερη ευκαιρία ήταν πλέον γεγονός.

Η ίδια, με ειλικρίνεια, ευθύνη και εντιμότητα, συμπορεύτηκα προς την κατεύθυνση της υλοποίησης του οράματος για τον τόπο μας, προς τον στόχο της προσφοράς για το κοινό καλό του Δήμου.

Μάταια…

Μέσα σε σύντομο χρόνο από την ανάληψη των καθηκόντων της νέας δημοτικής αρχής, οι προεκλογικές δεσμεύσεις εν τοις πράγμασι καταρρίφθηκαν. Οι προεκλογικοί στόχοι, οι εξαγγελίες και το όραμα επισκιάστηκαν από τις «in cognito» και κατά το δοκούν μεθοδεύσεις συγκρότησης της διοίκησης νομικών προσώπων και διορισμών προσώπων σε καίριες θέσεις, οι οποίες λάμβαναν χώρα κεκλεισμένων των θυρών από ολιγομελείς ομάδες στα πλαίσια εκπλήρωσης προσωπικών προεκλογικών υποσχέσεων – δεσμεύσεων, από απόπειρες βεβιασμένων, άνευ υποστατής αιτιολογίας, επιχειρούμενους εξωδικαστικούς συμβιβασμούς με επιχειρηματίες, συνδεόμενους με τουλάχιστον «ανεπιτυχείς» συναλλαγές του παρελθόντος, από παραπλανητικές μεθοδεύσεις για την εφαρμογή σκληρής πολιτικής με στόχο την αύξηση των «αντισταθμιστικών εσόδων», που θα επιβάρυνε καίρια τον οικογενειακό προϋπολογισμό των συνδημοτών μας και τους επαγγελματίες του τόπου μας, από τουλάχιστον αμφισβητούμενες διαδικασίες διαγωνισμών, που αφορούν στην εκτέλεση έργων υποδομής, από διενεργηθέντες παράνομους διαγωνισμούς παραχώρησης κοινοχρήστων χώρων δήθεν στο όνομα της ανάπτυξης και της δημιουργίας θέσεων εργασίας, από εντάξεις προς ψήφιση στο Δημοτικό Συμβούλιο μελετών, (προ)μελετών, (υπό)μελετών, (παρά)μελετών που αφορούν στην εκτέλεση τεχνικών έργων, απουσία ξεκάθαρης πολιτικής βούλησης και κατεύθυνσης και μέχρι πρότινος από επιχειρούμενες μέσω διαδικασιών express προσπάθειες εκχώρησης – ιδιωτικοποίησης της διαχείρισης παροχών και υπηρεσιών που οφείλει ο Δήμος μας περιοριστικά και αποκλειστικά να διαχειρίζεται στεκόμενος πάντοτε αρωγός στον συμπολίτη μας.

Αυτό ήταν τελικά το όραμα;; Αυτός ήταν ο στόχος;; Έγινε παρερμηνεία – μετάλλαξη του στόχου στην πορεία της άσκησης Διοίκησης ή εξ αρχής ήταν παρερμηνευμένος αλλά μη αντιληπτός;

Μεταξύ άλλων, οι προεκλογικές εξαγγελίες – δεσμεύσεις μας, απέδιδαν ιδιαίτερη βαρύτητα και στην άσκηση κοινωνικής πολιτικής και πράγματι για πρώτη φορά δημιουργήθηκαν θεσμοί (λ.χ κοινωνικό παντοπωλείο) με υποτιθέμενους ουσιαστικούς, πλην όμως τελικώς μόνον τύποις, ελεγκτικούς μηχανισμούς, ώστε ο Δήμος να σταθεί στην πρώτη γραμμή συμπαραστάτης στους συνδημότες, που πλήττονται ανελέητα από την πρωτοφανή οικονομική κρίση. Είναι ιδιαιτέρως απογοητευτικό να διαπιστώνεται, ότι ακόμη και αυτές οι προσπάθειες λαμβάνουν χώρα αυστηρά υπό τις κατευθυντήριες οδηγίες, εντολές και τον έλεγχο μεμονωμένων – συγκεκριμένων ατόμων, μη υπηρεσιακών και φυσικά εκτός δημοτικής ομάδας.  Κυρίως όμως είναι λυπηρό και στενάχωρο να διαπιστώνεται ότι οι θεσμοί αυτοί κατέληξαν να συνιστούν «πολιτικά μέσα» και οι όποιες ενέργειες, γίνονται με αμφισβητούμενα κριτήρια αλλά και χωρίς την στοιχειώδη διακριτικότητα και τον σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Ουδείς λόγος και άποψη επιτρεπόταν και γι΄ αυτό. Κόκκινες γραμμές παντού…

Και δυστυχώς το όραμα καταρρίφθηκε με τον πλέον αισχρό και φασιστικό τρόπο. Έναν τρόπο που προσβάλλει καίρια την ιστορία του τόπου μας και την ιδιοσυγκρασία των κατοίκων.
Καταρρίφθηκαν δημοκρατικές και συμμετοχικές διαδικασίες. Ουδέποτε λειτούργησε ουσιαστικά η δημοτική ομάδα και ουδέποτε έλαβε χώρα ουσιαστικός πολιτικός διάλογος στα πλαίσια αυτής. Μοναδική αρμοδιότητα του προσυμβουλίου απλώς η επικύρωση των ήδη ειλημμένων αποφάσεων.
Ουδέποτε η δημοτική ομάδα συσκέφθηκε για να προετοιμάσει συλλογικά μείζονος σημασίας θέματα για τον Δήμο και αρκέστηκε στην τύποις ανάλωση των υπηρεσιακών εισηγήσεων. Η «πανάκεια» της υποτιθέμενης «αρχής της πλειοψηφίας» των δημοτικών συμβούλων της συμπολίτευσης ουσιαστικά επικύρωνε, άνευ αιτιολογίας, πολλές φορές και άνευ πραγματικής κατανόησης, τις ήδη ειλημμένες αποφάσεις του ενός, των δύο ή των τριών ατόμων από κοινού (των τελευταίων εκτός δημοτικής ομάδας). Πολλές φορές, μάλιστα, οι τελευταίοι συμμετείχαν αυθαίρετα στην «διαμόρφωση της πλειοψηφίας». Μεθοδευμένη στρέβλωση διαδικασιών, που τουλάχιστον ευτέλιζε και ταπείνωνε την μέση νοημοσύνη, κυρίως όμως τον ρόλο και το καθήκον των δημοτικών συμβούλων.

Η διαφορετική τεκμηριωμένη άποψη «μετουσιώθηκε» σε αντιπολιτευτικό λόγο. Η απόπειρα σύνθεσης διαφορετικών απόψεων και ο διάλογος ήγειρε πάντοτε αδικαιολόγητες εντάσεις και εξάρσεις. Οι αυτονόητες συμμετοχικές διαδικασίες ουδέποτε αξιολογήθηκαν και εκτιμήθηκαν ως σημαντικές. Απαξιώθηκε ακόμη και η λειτουργία θεσμικών επιτροπών και οργάνων, όπως η Οικονομική Επιτροπή και η Επιτροπή Ποιότητας Ζωής. Οι συνελεύσεις, διαβουλεύσεις, τα συντονιστικά όργανα, οι «πυρήνες» του δημοτικού συνδυασμού ξεχάστηκαν … Η ίδια η «ΒΑΣΗ» της παράταξης έμεινε γρήγορα στο περιθώριο. Δεν την είχαμε πλέον ανάγκη. Για την ακρίβεια τα ανωτέρω απαξιώθηκαν στο μέγιστο βαθμό και στην πράξη λειτούργησε μία διαφοροποιημένη εκδοχή της δημοκρατίας και συγκεκριμένα η «δημοκρατία του ενός», «η δημοκρατία του επουσιώδους» και η πολιτική συζήτηση εδώ και καιρό ουσιαστικά νεκρή.

 Οι προεκλογικές εξαγγελίες σχετικά με την ενδυνάμωση των ρόλων των τοπικών συμβουλίων στις δημοτικές ενότητες Λαυρίου, Κερατέας και Αγίου Κωνσταντίνου  παραπέμφθηκαν γρήγορα στις καλένδες. Τελικώς, ουδέποτε υπήρξε ζητούμενο η συμμετοχή και η συλλογικότητα. Αρκεστήκαμε στην προεκλογική υποσχεσιολογία και κατά την άσκηση της εξουσίας απορρίψαμε καθετί περιττό και ανιαρό… Δεν είχαμε πλέον κανέναν ανάγκη!

Συγκεντρωτική διοίκηση, έλλειμμα συντονισμού, πολλάκις σολομώντειες λύσεις στην άσκηση της εν γένει διοίκησης αλλά και σε ό,τι αφορά στην προετοιμασία θεμάτων εισαγωγής προς ψήφιση στο δημοτικό συμβούλιο, ανάλωση στην προβολή του αυτονόητου και σε δράσεις Νομικών Προσώπων ψυχαγωγικού κυρίως χαρακτήρα, απουσία κινήτρων για την κινητοποίηση και την συμμετοχική δράση των πολιτών, απουσία οργάνωσης των υπηρεσιών, αλλά παντού κόκκινες γραμμές…

Ωστόσο, η ως άνω ληφθείσα εντολή που έλαβα και η ίδια, όπως και οι λοιποί δημοτικοί σύμβουλοι τόσο της συμπολίτευσης όσο και της αντιπολίτευσης, προϋποθέτει και απαιτεί μάχες, αγώνες, θυσίες και αδιάλειπτες προσπάθειες, ώστε να υπάρξει συμβολή στο πραγματικά κοινό καλό.
Με απόλυτο αίσθημα ευθύνης και πολιτική ευθιξία δηλώνω πως ανέκαθεν μάχομαι, υπερασπιζόμενη ΜΟΝΟΝ το συμφέρον του τόπου και των πολιτών, άνευ οιουδήποτε είδους εξαρτήσεις και αγκυλώσεις κι έχουσα κόστος προσωπικό, υπερέβην διαχωριστικές γραμμές και ήρθα σε ρήξη. Ουδέποτε υπέκυψα, ουδέποτε συναίνεσα, ουδέποτε συμμετείχα σε  αδιαφανείς διαδικασίες που έβλαψαν ή θα έβλαπταν τα συμφέροντα του τόπου και των κατοίκων.

Ούσα βαθειά δημοκρατική, υπερασπίζομαι τις απόψεις μου με επιχειρήματα και ανέκαθεν δεχόμουν, αξιολογούσα και εκτιμούσα την διαφορετική πολιτική θεώρηση των πραγμάτων. Τούτο έπραξα τόσο εντός της δημοτικής ομάδας όσο και ως  έχουσα την ευθύνη της λειτουργίας και διεξαγωγής των συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου, υπό την ιδιότητα της Προέδρου (Σεπτέμβριος 2014 – Φεβρουάριος 2017). Πρέπει επιτέλους να κατασταθεί σαφές ότι το Δημοτικό Συμβούλιο είναι το ανώτατο όργανο διοίκησης του Δήμου, είναι αυτό που αποφασίζει για όλα τα θέματα που τον αφορούν και ο Δήμαρχος είναι ο εκτελεστής των αποφάσεών του. Με στενοχωρεί ιδιαίτερα η απαξίωση του εν λόγω θεσμού και η εν τοις πράγμασι θεώρηση του Δημοτικού Συμβουλίου ως διεκπεραιωτικού αποκλειστικά οργάνου, λοιδορώντας την ασκούμενη κριτική, ακόμη και την καλοπροαίρετη, καθώς και τις αξιόλογες προτάσεις δημοτικών συμβούλων, συλλογικοτήτων και πολιτών.

Το σχοινί πια κόπηκε και είναι γεγονός. Τρία και πλέον έτη μετά, είμαι υποχρεωμένη, αναλαμβάνοντας το μερίδιο της ευθύνης μου απέναντι στους συμπολίτες μας, να μιλήσω και να διαφοροποιηθώ επισήμως και δημοσίως. Αυτή η διαπίστωση μόνο ανώδυνα δεν γίνεται. Η δημοτική παράταξη και οι  συλλογικότητες από τις οποίες προήλθε, υπήρξε για μία δεκαετία ένα πολύ σημαντικό μέρος της ζωής μου, ένα κομμάτι του εαυτού μου. Δεν πρόκειται για μία εύκολη, συναισθηματικά αναίμακτη απόφαση, ούτε βεβιασμένη, αλλά για μία αναγκαστική, επιβεβλημένη συνειδησιακά επιλογή, της οποίας προηγήθηκαν πλείστες και παρατεταμένες προσπάθειες μου για να πάρουν τα πράγματα καλύτερη τροπή, για να μην παρεκλίνουμε της κατεύθυνσης που προεκλογικά χαράξαμε. Στην κατεύθυνση αυτή, που πίστεψαν οι συνδημότες μας.

Κύριε Πρόεδρε του Δημοτικού Συμβουλίου, κύριε Δήμαρχε, κυρίες και κύριοι δημοτικοί σύμβουλοι, αγαπητοί συνδημότες,

η σιωπή είναι ενοχή. Αξιοπρεπώς εισήλθα στην δημοτική παράταξη της «ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ» και αξιοπρεπώς αποχωρώ. Αποχωρώ, εξακολουθώντας να πιστεύω στο όραμα και στους στόχους, όχι στους «παρερμηνευμένους» ή σε όσους μεταλλάχθηκαν στην πορεία, αλλά στους γνήσιους, σε αυτούς που απετέλεσαν πραγματικό κίνητρο ενασχόλησης μου με τα κοινά του τόπου μας και γι΄ αυτούς είμαι και θα παραμείνω μάχιμη και ενεργή και εις το μέλλον.
Ανεξαρτητοποιούμαι, διότι το οφείλω στους συνδημότες μας που με τίμησαν με την ψήφο τους…
Ανεξαρτητοποιούμαι, διότι το οφείλω σε όλους τους συνδημότες μας ανεξαιρέτως…
Ανεξαρτητοποιούμαι για να μπορώ να τους κοιτώ στα μάτια χωρίς ντροπή.

Η Λαυρεωτική απαιτεί όραμα για την μετέπειτα πορεία και ανάπτυξή της, καθαρές απόψεις, διαφάνεια στην διαχείριση, συμμετοχικό σχεδιασμό και προγραμματισμό. Εκεί, λοιπόν, σύντομα θα συναντηθούμε με ανθρώπους που ενστερνίζονται τις ίδιες θεμελιακές δημοκρατικές αρχές και αξίες, που γεννούν ιδέες και συνθέτουν απόψεις, που πιστεύουν σε μία Ανεξάρτητη, Δημοκρατική και Συμμετοχική Αυτοδιοίκηση.

Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, γιατί το βροντοφωνάζει ο τόπος μας!

Η Δηλούσα

Μαρία Ν. Γκικαράκη