Το Μουσείο Μακρονήσου με ξεναγούς τους εν ζωή εξόριστους (video)
Στον αριθμό 31 της οδού Ασωμάτων στο Θησείο στεγάζεται το Μουσείο Μακρονήσου. Oι θυσίες χιλιάδων αγωνιστών οι οποίοι εξορίστηκαν στη Μακρόνησο, ζωντανεύουν μέσα από τα ντοκουμέντα εκείνης της εποχής που εκτίθενται στο Μουσείο. Το ξερονήσι απέναντι από το Λαύριο ήταν τόπος μαρτυρίου για περίπου μια οκταετία.
Eν ζωή Μακρονησιώτες έχουν αναλάβει να ξεναγούν τους επισκέπτες σε έναν εφιάλτη, μεταξύ αυτών ο αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου (ΠΕΚΑΜ), Λάζαρος Κυρίτσης.
Ανήκε στο 95% των κρατουμένων που κατέληξαν εκεί γιατί συμμετείχαν στον ΕΛΑΣ. Βρέθηκε στη Μακρόνησο το 1947, σε ηλικία 19 ετών.
Ο πρώην υπουργός πολιτισμού Αριστείδης Μπαλτάς είναι ο πρώτος υπογράφων σε ερώτηση 61 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που ζητούν να αναδειχθεί το μαρτυρικό νησί της Μακρονήσου σε Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς καθώς και σε τόπο διατήρησης της ιστορικής συλλογικής μνήμης.
Η Μακρόνησος, το ξερονήσι απέναντι από το Λαύριο, αποτέλεσε τόπο μαρτυρίου για σχεδόν μια δεκαετία από το 1946 ως το 1957. Αρχικά τόπος εθνικής αναμόρφωσης αριστερών φαντάρων και στη συνέχεια και πολιτικών κρατουμένων.
Ανάμεσά τους ο Γιάννης Ρίτσος, ο Μάνος Κατράκης, ο Τάσος Λειβαδίτης, ο Μενέλαος Λουντέμης, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Χρόνης Μίσιος, η Αλέκα Παϊζη, ο Νίκος Κούνδουρος, ο Θανάσης Βέγγος και ο Νίκος Καρούζος.
Αν σας Κρατος και σαν Λαος ειχαμε μυαλο ωστε να διατηρησουμε ποιο ζωντανες τις μνημες μεσα απο τα εκατονταδες κτηρια και αλλου ειδους κατασκευες εκει πανω, αντι για νομους που μενουν μονο στα χαρτια περι προστασιας, θα επρεπε να ειχαμε κανει και ενα νομο συμβολο για την αναστηλωση και συντηρηση ολων αυτων των μνημειων.
Δυστυχως καμια Κυβερνηση απο την Μεταπολιτευση και μετα δεν εκανε κατι μεγαλο για ολα αυτα και αρκεστηκαμε σε οτι μπορεσε να κανει μονο η ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ.
Δυστυχως ακομη και σημερα οι Νομοι της ΜΕΛΙΝΑΣ εμειναν στα συρταρια ολων των Κυβερνησεων, τα μνημεια χρονο με το χρονο καταρεουν,οι τελευταιοι εν¨ζωη ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΥ( μεσα στους οποιους ηταν και ανθρωποι της οικογενειας μου) φευγουν απο την ζωη και σε πολυ λιγο χρονο η Ιστορικη ΛΗΘΗ θα διαδεχτει σε μεγαλο βαθμο τα πραγματικα γεγονοτα και θα κουκουλωσει την φωνη της ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΥ KAI OXI MONO.
Καλα τα μουσεια και τα κειμηλια, αλλα η καρδια των γεγονοτων και η μνημη ρημαζει εκει πανω σε αυτον τον μακροστενο Βραχο.
Σε αλλα κρατη αυτα τα μνημεια τα αναστηλωνουν αμεσως οι κυβερνησεις τους, σε συνεργασια ακομη και με ιδιωτες, απογοννους των μαρτυρησαντων και αποδιδονται στο συνολο τους ακεραια ωστε ο επισκεπτης να πηγαινει και να μενει ακομη μεσα σε αυτα.
Να ακουει τις κραυγες που φερνει στα αυτια του ο ανεμος του πελαγους αυτον που πεθαιναν στα κελια του Μαρτυριου.
Να ακουμπα τους τοιχους τους υγρους απο τη δροσια της θαλασσας και της βροχηςτα βραδια και να αισθανεται τα ιδρωμενα ματωμενα κορμια των ΜΑΡΤΥΡΩΝ, που ακουμπαγαν πανω σε αυτους ,νεα παλληκαρια τοτε, που πολεμησαν για την πατριδα μας.
Λαθη εγιναν απο ολους τοτε, αλλα ο χωρος αυτος ηταν χωρος μαρτυριου για ολες τις πλευρες.
Εμεις εδω με την μανια της κουλτουρας και του φοβου, δεν κανουμε τιποτα αλλο απο το να διοργανωνουμε αποσπασματικες συναυλιες και θεατρα ,μεσα σε ερειπια γεματα απο ακαθαρισιες και σκουπιδια, βαθια χαραγμενα απο την βροχη τον ανεμο και την αλμυρα του πελαγους.
Ανικανοι πολιτικοι,ανικανα ανθρωπακια των Υπουργειων,αναστυλωστε το νησι απο ακρη σε ακρη, φτιαξτε ενα ασφαλες λιμανι να υποδεχεται επισκεπτες, οργανωστε την περιηγηση και την φυλαξη,δωστε στον Ελληνικο λαο πρωτα και στον παγκοσμιο πολιτισμο δευτερευοντος ενα ΑΝΟΙΧΤΟ ΥΠΑΙΘΡΙΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ.