Κέντρο Υγείας Λαυρίου: Η ιστορία ενός υπερηχογράφου
Σήμερα μου ανέφερε η ακτινολόγος ότι με αποκαλούν κ. Ανδρέου. Ρώτησα για ποιο λόγο? Επειδή στην είσοδο της αίθουσας υπερήχων γράφει μια μπλε πινακίδα « ΑΙΘΟΥΣΑ ΣΤΑΥΡΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ»
Άρχισα να της αναφέρω την ιστορία της τιμητικής ονομασίας της αίθουσας, επειδή οι περισσότεροι ήταν νέο εισερχόμενοι στο Κέντρο Υγείας. Νοιώθω την ανάγκη, με αυτή την αφορμή, να την μοιραστώ και πιστεύω να με συγχωρήσουν οι γονείς του κ. Ανδρέου.
Ήταν 1998. O μονάκριβος γιός τους ο οποίος κατά την διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας παρασύρθηκε από αυτοκίνητο έξω από την μονάδα του. Μέσα στον τρομερό πόνο της οικογένειας αποφάσισαν τα χρήματα, αντί στεφάνων, να διατεθούν για τις ανάγκες του Κέντρου Υγείας. Αυτό ήταν το έναυσμα να μαζευτούν και άλλα χρήματα είτε από πολίτες είτε από επιχειρήσεις και να αγοραστεί, με την βοήθεια του Εργατικού Κέντρου, ο πρώτος υπερηχογράφος του Κέντρου Υγείας Λαυρίου. Επίσης ήταν το έναυσμα να συσταθεί και φορέας ο οποίος θα διαχειριζόταν τα χρήματα ώστε να αποφευχθούν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες.
Τα χρόνια πέρασαν. Ο υπέρηχος λειτούργησε και στα χέρια άξιων συναδέλφων πρόσφερε πολλά στην κοινωνία του Λαυρίου. Ο άξιος ακτινολόγος έφυγε για λόγους, μη υπερεσιακούς, που δεν είναι του παρόντος να αναφέρω. Ο υπέρηχος με τα χρόνια πάλιωσε. Έμεινε σε αχρηστία. Όμως το “άψυχο” μηχάνημα ήταν το ερέθισμα να έρθει νέο, με προσωπικές ενέργειες της υποδιοικήτριας της 1ης ΥΠΕ κ. Χ Κισκήρα (κάποιοι εκνευρίζονται όταν το αναφέρω αφού πριν βρισκόταν στα πολυιατρεία του Ταμείου Νομικών και μεταφέρθηκε στο Κέντρο Υγείας Λαυρίου).
Στην αίθουσα που τοποθετήθηκε θυμήθηκα όλα τα παλιά. Η αίθουσα ονομάστηκε «ΣΤΑΥΡΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥ» και η πινακίδα αυτή δεν πρόκειται ποτέ να φύγει από την πόρτα. Έτσι απλά τιμούμε, απλούς καθημερινούς ανθρώπους .
Με την ίδια λογική τιμήσαμε και όσους πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στο Κέντρο Υγείας όπως τον πρώην Διευθυντή κ Σπύρο Πολονύφη, τον Λαυριώτη γιατρό κ. Ιωάννη Οικονόμου, την νοσηλεύτρια κ. Ευαγγελία Χουδελούδη.
Με το ίδιο σκεπτικό θελήσαμε να τιμήσουμε γιατρούς που πρόσφεραν και συνταξιοδοτήθηκαν όπως τον κ. Νικόλαο Σαραντίδη ή τον κ. Γεώργιο Ντυμένο. Για προσωπικούς και διάφορους λόγους αρνήθηκαν. Παρόλα αυτά πιστεύουμε ότι η συγκεκριμένη ενέργεια πρέπει κάποια στιγμή να πραγματοποιηθεί.
“Αυτή ήταν η ιστορία του υπέρηχου κ . Μπούμα, μία από τις ιστορίες του Κέντρου υγείας Λαυρίου γενικότερα”.
