Επιστολή διαμαρτυρίας του Γυμνασίου Κερατέας
Πρόσφατα απορρίφθηκε από τη ΔΔΕ Ανατολικής Αττικής η αρχική πρόταση του Γυμνασίου Κερατέας να δημιουργηθούν 6 τμήματα για τους 135 μαθητές της Γ΄ Γυμνασίου.
Η συγχώνευση όμως σε 5 τμήματα έχει τα εξής αποτελέσματα:
- Κάθε τμήμα θα έχει πλέον 27 μαθητές, οι οποίοι ενδέχεται να αυξηθούν, χωρίς τη δυνατότητα δημιουργίας νέων τμημάτων, καθώς το μεν Υπουργείο Παιδείας θεωρεί δεσμευτικό τον αριθμό των μαθητών που ήταν καταγεγραμμένοι τον Ιούνιο, ενώ ταυτόχρονα επιτρέπει τις μετεγγραφές ως το Σεπτέμβριο. Σημειωτέον ότι τυχόν επιλογή μας να απορρίψουμε αιτήσεις μετεγγραφής θα έχει ως αποτέλεσμα τα παιδιά να φοιτήσουν πολύ μακριά από τα σπίτια τους, δεδομένου ότι είμαστε το μοναδικό Γυμνάσιο της Κερατέας, και τα όμορα σχολεία απέχουν πολύ.
- Σε σύνολο 135 μαθητών υπάρχουν 18 μαθητές με διαγνωσμένες μαθησιακές δυσκολίες, εκ των οποίων κάποιες ιδιαίτερα σοβαρές (Asperger). Με τον τρόπο αυτό παραβιάζεται η σχετική διάταξη που προβλέπει μείωση του ανώτατου ορίου μαθητών ανά τμήμα, όταν σε αυτό φοιτούν τέσσερις μαθητές με διαγνωσμένες μαθησιακές δυσκολίες. Η διάταξη αυτή θεσπίσθηκε ακριβώς γιατί η συμμετοχή των μαθητών σε τμήματα τόσο πολυπληθή, αφενός δυσχεραίνει την προσπάθειά τους να παρακολουθήσουν τους ρυθμούς της τάξης, αφετέρου αφαιρεί από τον διδάσκοντα κάθε ευκαιρία να βοηθήσει το ιδιαίτερο παιδί στην ένταξη και συμμετοχή στην τάξη.
- Η κατανομή σε πέντε τμήματα δυσχεραίνει επιπλέον την κατανομή των μαθητών σε ξενόγλωσσα τμήματα, καθώς δημιουργούνται δύο τμήματα Γερμανικής γλώσσας με 29 και 30 μαθητές έκαστο!
Η κατάσταση μπορεί εύκολα να διευθετηθεί αν οι μαθητές της Γ΄ Γυμνασίου κατανεμηθούν σε 6 τμήματα, όπως εξαρχής είχαμε ζητήσει.
Τέλος, θεωρούμε ότι η πρακτική να τοποθετούνται οι μαθητές σε τάξεις με μοναδικό κριτήριο το αν χωράνε, είναι προσβλητική και για το μαθητή και για τον διδάσκοντα, γιατί συνήθως εφαρμόζεται σε ορνιθοτροφεία! Ο αριθμός των μαθητών ανά τάξη έχει άμεση σχέση με την πρόοδο των μαθητών, την ανάπτυξη υγιών σχέσεων με τους συμμαθητές και καθηγητές τους, με την ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους και την αίσθηση μοναδικότητας που πρέπει να είναι σεβαστή για κάθε άνθρωπο, πολύ δε περισσότερο για κάθε παιδί.
Καμία πρωτοποριακή διδακτική πρακτική και κανένας μεγαλεπήβολος σχεδιασμός για την παιδεία του 21 ου αιώνα δε μπορεί να αποδώσει σε συνθήκες συνωστισμού, οι οποίες θυμίζουν ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες της Ελλάδας παλαιότερων εποχών, που όλοι θα θέλαμε να ξεχάσουμε.
