Χορτάριασαν τα πεζοδρόμια, κανείς δεν βαδίζει.
Τα σχοινιά που απλώνανε τα ρούχα τους, σάπισαν, κανείς δεν απλώνει.
Η μεγάλη πόρτα που κρατούσε τα παιδιά τους ασφαλή σκούριασε, κανείς δεν την ανοίγει.
Τα παράθυρα τους που τα ανοίγανε για να αεριστούν τα μικρά δωμάτια τους, ξηλώθηκαν, κανείς δεν στέκει στο παράθυρο να αγναντεύει την θάλασσα.
Τα μπαλκόνια γέμισαν μπάζα, κανείς δεν πίνει τον καφέ του.
Η φωλιά των χελιδονιών έμεινε και αυτή έρημη, φώλιασαν αλλού εφέτος τα χελιδόνια.
Δεν ακούγονται ομιλίες και παιδικές φωνές.
Τα συνθήματά τους στους τοίχους σβήστηκαν.
Η μεγάλη τους αυλή γέμισε σκουπίδια, κανείς δεν την σκουπίζει.
Ο κήπος με τα δέντρα που μεγαλώνανε μαζί τους ξεράθηκε.
Τα βράδια, όλα χάνονται μέσα στο βαθύ σκοτάδι. Κανένα φως, ούτε για τους περαστικούς. Σκοτάδι.
Ούτε όνειρα, ούτε εφιάλτες, ούτε έρωτες, ούτε καυγάδες, ούτε το κλάμα του μωρού.
Τίποτα, ούτε καν ένα τσιγάρο, μια γόπα αναμένη, να κρατά σε έναν από εμάς συντροφιά. Νεκρική σιγή.
Αυτό είναι το αποτέλεσμα ένα χρόνο σχεδόν μετά από τον διωγμό τους, τον δεύτερο και για άλλους τον τρίτο και τέταρτο ξεριζωμό. Μια μέρα σαν κι’ αυτή πάνοπλοι αστυνομικοί παραβίασαν τις πρόχειρα κλεισμένες πόρτες τους 5 το πρωί.
Γιατί;
Έτσι λένε αποφάσισε η κυβέρνηση. Τους έψαξαν, τους μέτρησαν, τους έβαλαν στην σειρά και στα πούλμαν για την Μαλακάσα.
Τα παιδιά τους δεν χαιρέτησαν τους φίλους τους, δεν θα ξαναδούν την δασκάλα τους.
Για να «καθαρίσει» η πόλη, είπαν οι φασίστες, για να έρθουν οι «επενδυτές» είπαν παράγοντες, για να γίνει υπόγειο παρκινγκ , είπε ο Δήμαρχος.
Έτσι ο χώρος ερήμωσε, «έδεσε» άριστα με το εγκαταλελειμμένο Πολιτιστικό Κέντρο. Παντού σκουπίδια και υποβάθμιση. Έτσι, γιατί αυτοί που αποφασίζουν για τις τύχες των κατατρεγμένων, βλέπουν τους ανθρώπους ως σκουπίδια και τα σκουπίδια ως κέρδος, ως ευκαιρία για μπίζνες.
Αυτοί ονειρεύονται τον γερασμένο κόσμο τους, καλλωπισμένο, αστραφτερό στα πλαστικά σελοφάν που «ευωδιάζει» μπόχα και σαπίλα.
Εμείς και εφέτος την Πρωτομαγιά είμασταν μαζί με τους εναπομείναντες πρόσφυγες στην πλατεία και διαδηλώναμε και φωνάζαμε δυνατά «αλληλεγγύη, το όπλο των λαών».
Συρίγος Βάλσαμος.
Περιφερειακός Σύμβουλος με την Λαϊκή Συσπείρωση,
Γραμματέας της Ομοσπονδίας Οικοδόμων
Μου αρέσει αυτό:
Like Φόρτωση...
Σχετικά
