Λαϊκή Συσπείρωση Λαυρεωτικής: Με θλίψη και περηφάνια ο αποχαιρετισμός του παλαίμαχου κομμουνιστή ναυτεργάτη Σωτήρη Μαργιώλη

Σε βαθιά θλίψη αλλά και με αίσθημα περηφάνιας για την παρακαταθήκη που άφησε η πλούσια δράση του, τελέστηκε χτες το μεσημέρι στην αίθουσα του Μηχανουργείου στο Λαύριο η πολιτική κηδεία του παλαίμαχου κομμουνιστή ναυτεργάτη Σωτήρη Μαργιώλη.

Σύντροφοι, συντοπίτες, ναυτεργάτες και συγγενείς είπαν το ύστατο «αντίο», ανάμεσά τους και αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Γιώργο Μαρίνο, μέλος του ΠΓ.

Μιλώντας εκ μέρους της ΚΕ, ο Γιάννης Μανουσογιαννάκης, μέλος της ΚΕ, σημείωσε: «Αποχαιρετούμε με σεβασμό τον σύντροφο Σωτήρη Μαργιώλη, ο οποίος έφυγε όρθιος από κοντά μας σε ηλικία 88 ετών, περπατώντας όλα αυτά τα χρόνια περήφανα στον δρόμο της οργανωμένης πάλης μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, σε αναμέτρηση με τις δυσκολίες της ζωής, την αναζήτηση του μεροκάματου, κόντρα σε διώξεις, αποκλεισμούς.

Αναμετρήθηκε με το καπιταλιστικό σύστημα, το αστικό κράτος και τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις, τη στρατιωτική δικτατορία, το εφοπλιστικό κεφάλαιο, τους κάθε είδους εκμεταλλευτές».

Συνοπτικά αναφέρθηκε στη ζωή και δράση του συντρόφου που ήταν γεμάτη από αγώνα και προσφορά, σημειώνοντας:

«Συνδέθηκε με την ΕΔΑ στο Λαύριο το 1952 και οργανώθηκε στο ΚΚΕ το 1954 ως εργαζόμενος στα κλωστήρια Μποδοσάκη, από τα οποία απολύθηκε στη μεγάλη πανεργατική απεργία του 1956. Το 1960 μπαρκάρισε, παντρεύτηκε και έμεινε στην Ιταλία συνεχίζοντας να ταξιδεύει. Το 1963 επέστρεψε στην Ελλάδα και συνδέθηκε με την ΕΔΑ στον Πειραιά, δούλεψε στα Μανιάτικα με στελεχική ευθύνη και εκείνη την περίοδο το αστικό κράτος του στέρησε το δικαίωμα εξόδου από τη χώρα και του απαγόρευσε τη ναυτολόγησή του με τον χαρακτηρισμό “Επικίνδυνος” (…) κατά τη διάρκεια της Χούντας συνελήφθη δύο φορές (…)

Μετά την πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας μπαρκάρισε και επαναπατρίστηκε για να βοηθήσει στις πρώτες μεταπολιτευτικές δημοτικές εκλογές, που οι κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές κατέκτησαν τον δήμο Λαυρίου, στον οποίο ο σύντροφος Σωτήρης εκλέχτηκε δημοτικός σύμβουλος και στη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου. (…)

Το 1981 ξαναμπαρκάρισε, συνδέθηκε με την Κομματική Οργάνωση Ναυτεργατών (ΚΟΝ) αναλαμβάνοντας στελεχικές ευθύνες ως μέλος της Κομματικής Επιτροπής. Εκλέχτηκε μέλος της διοίκησης και ταμίας στο προεδρείο του σωματείου “ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ” από το 1985 μέχρι το 1991.

Την περίοδο της αντεπανάστασης και της κρίσης του Κόμματος, στις αρχές της δεκαετίας του ’90, ήταν στην πρώτη γραμμή της πάλης ενάντια στη διαβρωτική δουλειά του οπορτουνισμού (…)».

Ο Δημήτρης Σαλής, εκ μέρους της Διοίκησης του ναυτεργατικού σωματείου «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», σημείωσε πως «αποχαιρετούμε σήμερα έναν ακούραστο εργάτη του ναυτεργατικού κινήματος» και στάθηκε στη συμβολή του σ. Σωτήρη στην αλλαγή προσανατολισμού και την αγωνιστική τροχιά του σωματείου. Ο Βασίλης Βρουλίτης, εκ μέρους της ΤΕ Λακωνίας και της ΕΠ Πελοποννήσου του ΚΚΕ, αναφέρθηκε στη συμβολή του συντρόφου στην δράση του Κόμματος από τη στιγμή που εγκαταστάθηκε στην περιοχή της Μάνης πριν μερικά χρόνια.

Ο Μάης Μεντής, εκ μέρους του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου – Ανατολικής Αττικής, ανέφερε πως «αποχαιρετάμε ένα παλιό μέλος της διοίκησης με μεγάλη θλίψη αλλά και με σεβασμό και περηφάνια που το χνάρια μας σμίξανε στον αγώνα».

rizospastis 24-12-24